Artxiboa

0

Kutxa Entrega, Hondarribian (2022/07/25). Argazkia: E. X. Dueñas

RAE hiztegiaren arabera, adiera hauxe du identitate hitzak, beste batzuez gainera: “gizabanako baten edo talde baten berezko ezaugarrien multzoa, besteen aldean ezaugarritzen dituena”. Eta hitz horren sinonimotzat ematen ditu identifikazioa, filiazioa eta nortasuna… Nik hauek erantsiko nizkioke, besteak beste: berezitasuna eta sustraia (jatorria); betiere, ahaztu gabe identitateak lehia sortzen duela –ona nahiz txarra– zenbait kirol, ospakizun eta abarretan.

Urteko jaiak eta, bereziki, udakoak identitate ikur eta elementu sinboliko orokor nahiz espezifikoz beterik daude; bai alderdi materialetik bai alderdi immaterialetik. Nork ez ditu entzun “festa hau betidanikoa da” edo “hau ez da beste inon egiten” tankerako esapideak –dagoeneko aritu gara horretaz blog honetako beste artikulu batzuetan–.

 (gehiago…)

0
Txistulariak Bermeoko madalenatan, 2013.

Txistulariak Bermeoko madalenatan, 2013.

Antza denez, historiaurretik katalogatzen da landa-txirulen erabilera, baina Erdi Arotik aurrerakoa da Mendebaldeko Europa osoan (Italia, Frantzia, Espainia, Portugal, Amerika, etab.) garatu eta hedatu zen iraultza musikala: hiru zuloko txirularen eta danbolinaren konbinazio melodikoa, pertsona bakar batek interpretatuta (juglareak eta ministrilak). XVI. mendean, jauregiko dantzak irakatsi ez ezik, nobleziaren torneoak eta ospakizun sozialak ere girotzen zituzten. Ezohiko egoera horretan oinarritu ziren klase herrikoiak eta figura hori bereganatu zuten beren ospakizun erlijioso, zibil, jai, prozesio, erromeria, protokolozko ekitaldi edo animazio ibiltarietan. Harrigarria bada ere, guztientzat “danbolin-jole” (tamborilero) izen orokorra erabiliko dute. XVIII. mende inguruan, musika arloan izan zuten bilakaera eta garapenarekin, bai esparru nobleetan bai plebeioetan, lehia bizia sortuko da musika irakurtzen zekitenen eta ez zekitenen artean (prestigioa eta kontratazioetan eta hobeto ordaindutako eskaintzetan hobeto kokatzea bilatuta).

 (gehiago…)