Artxiboa

0

Consuegra (Toledo) herriko artzain-borda tradizionala. Argazkia: Julio César Valle Perulero.

Aldian-aldian tokiz eta etxez aldatzean datza transhumantzia egitea, hitzaren zentzu hertsian. Eta bizi-lekualdatze horretan, mendez mende herrien garapena ahalbidetu duen bikote bereizezin bat osatzen dute transhumantziak eta ganaduak. Garapen horretan, funtsezkoak izan dira jakintza tradizionalak, belaunaldiz belaunaldi iraunarazteko artzaintzarekin eta abeltzaintzarekin loturiko landa-eremuko bizimoduak.

Ondare kultural immaterialari loturik, zera aditzera ematen digu ahozko tradizioak: “Es la vida del pastor, la vida más arrastrada, que en el orbe de la tierra, por experiencia se halla” (“artzain bizitza da lurbira osoan aurkitu daitekeen bizitzarik petralena, esperientziak erakusten duenez”). Petrala, ez soilik konprometitua eta gogorra delako, baizik eta, era berean, nomada eta bakartua delako ere. Herrietatik bakartua eta naturari egokitua, zeinetatik atera izan baititu artzainak tradizionalki bere etxetik kanpo beste bizitoki batzuk eraikitzeko beharrezko elementuak. Horregatik da hain garrantzizkoa artzainak eta aziendak eguraldi txarretik eta naturaren erasotik babesten dituen herri-arkitektura, hari esker egin ahal izan baitute transhumantzia, ipar-hego eta ekialde-mendebalde.

 (gehiago…)

0

Egilea: Felix Mugurutza

Gaztelaniaz zoqueta esaten zaio eskularru moduko egurrezko pieza bati, eta uztan ari den pertsonari igitaiaren ebakietatik babesten dizkio ezkerreko eskuko hatz txikia, eraztunekoa eta luzea. Euskaraz esku-kapela gisa dokumentatzen dugu, baina ez da hitz ezaguna, ezohiko samarra, lanabes hori gehienbat Euskal Herriko isurialde mediterraneoan erabili baita, zereal ugari zegoelako, baina hain zuzen ere euskara askoz lehenago galdu zen eremuetan. Iparraldeko isurialdean, aldiz, guztiz ezezaguna da pieza hori.

 (gehiago…)

0

Ermitaren inaugurazioa, 1949ko uztailaren 31n. Iturria: Juan Martin Iriondo.

Zazpitxaboleta Belatxikietako tontorraren azpian dagoen zelaia da, pagadi txiki, heze eta gozoa izan zuena eta alboratxoago, momentuan abelazkuntza hain indartsua zeneko, zazpi ardi-korta. Inguruetako biztanleek antzinatik aukeratutako parajea, lanbide horretarako aukera ezin hobeak eskaintzen zituelako. Erdi Arotik aurrera kortabasoz jositako ingurua, abaro tokiarekin, errekasto egarri-asegarriekin eta abereak larratzeko larre eta haitz-bitarte umelekin.

Beste alde batetik, inguruetan nahiko piztia kaltegarriak ere izaten ziren eta haiei aurre egiteko Mugarran hasi eta Aramotzerainoko pastoreak azeri-batzarretan elkartzen ziren arazoari aurre egiteko. Batzarrak urte baten Mugarran egiten ziren eta hurrengo urtean Belatxikietan, eta horrelako batzar baten elkartuta zeudela Zazpitxaboleta inguruko lur-jabe berria izan zen Don Emiliano Zuloagak kezkatuta ikusi zituen pastoreak inguruan ermitarik ez zegoela eta, momentuan kristau-fedeak indar handia zuelako.

 (gehiago…)

0

Tolosako Santa Klara komentua, 2023. Egilea: Fernando Hualde.

2023ko azaroaren amaieran, Gipuzkoako Tolosa udalerrian lau mende baino gehiago bete ondoren, ateak itxi zituen Santa Klara komentuak, eta han bizi ziren azken lau moja klaratarrak beste komentu batera eraman zituzten. Moja horiek komentua utzi aurretik eta haien laguntzarekin, idatzi hau sinatzen duenak aukera izan zuen klausurako bizimodua zuen erlijio-komunitateari, Santa Klara ordenari (klaratarrak), babesa eman zion komentuko hormen barruan zeuden antzinako piezak zehatz-mehatz inbentarioan biltzeko. Beraz, urte horretan bertan, maiatzetik urrira, ondarearen esparruan esku hartu zen, komentuaren memoria gorde ahal izateko. Horren ondorioz, lau liburu landu eta argitaratu ziren, azken lau mojen oroitzapenak grabatu ziren ahoz, dokumental bat egin zen, eta erakusketa bat antolatu.

 (gehiago…)